-
1 ῥαδαλός
A v. ῥοδανός. [full] ῥαδαμεῖ· βλαστάνει, Hsch. [full] ῥάδαμνος, v. ὀρόδαμνος. [full] ῥᾰδαμνώδης, ες, like a young shoot, Sch.Nic. Th. 543. [full] ῥαδανᾶται· πλανᾶται, Hsch. [full] ῥαδάνη· κρόκη, ὁμοίως ῥοδάνη, Id. [full] ῥᾰδᾰνίζω, v. ῥοδάνη. [full] ῥᾰδᾰνός, v. ῥοδανός. [full] ῥαδανῶροι· οἱ τῶν λαχάνων κηπουροί, Ταραντῖνοι, Id. [full] ῥαδές· τὸ ἀμφοτέρως ἐγκεκλιμένον, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ῥαδαλός
-
2 ῥαδινός
Grammatical information: adj.Other forms: βράδινος (Sapph.). Beside it ῥοδανός adjunct of δονακεύς (Σ 576; vv.ll. ῥαδινός, ῥαδαλός); to which ῥοδάν-η f. `weft thread' (Batr. a.o.) with - ίζω (sch. a.o.), - ιστήριον (gloss.); also ῥαδανός, -η, - ίζω (II.), - ᾶται πλανᾶται H., βραδανίζει ῥιπίζει, τινάσσει H.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formations like πυκ-ινός, πιθ-ανός a.o. (Chantraine Form. 197f., 201) from unknown basis (*ῥαδεῖν, *ῥάδος, *ῥόδος?). Since Düntzer KZ 13, 6 f. connected with the semant. sightly unclear περι-ρρηδής (s.v.); to this (Lobeck Paralip. 156) also ῥαδές τὸ ἀμφοτέρως ἐγκεκλιμένον H. It may also be connected with ῥάδαμνος (s.v.), with Düntzer (so to be separated from ῥάδιξ?). Further perh. also the Arc. PN Ϝράδων. Unclear ῥαδανῶροι οἱ τῶν λαχάνων κηπουροί H. (rejected by Bechtel Dial. 2,420; to be rejected v. Blumenthal Hesychst. 11). Improbable on ῥαδινός: ῥαδανός Güntert Reimwortbildungen 129. -- From other languages have been adduced: Skt. ávradanta 3. pl. ipf. approx. `loosened, made themselves loose (stagger?)' ἅπ. λεγ. (RV2,24,3); Germ., Goth. wraton ' πορεύεσθαι, διοδεύειν', OWNo. rata `id.'; also Lith. randù, ràsti `find' (s. Fraenkel s.v.); all hypothetic. Details in Bechtel Lex. s. περιρρηδής; older discussion by Curtius 352. -- (Hardly further to u̯er- `turn, bow' WP. 1, 273f., Pok. 1153.) -- The variation *u̯rad-\/u̯rod- shows that it is a Pre-Greek word.Page in Frisk: 2,638Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ῥαδινός
См. также в других словарях:
ραδές — Α (κατά τον Ησύχ.) «τὸ ἀμφοτέρως ἐγκεκλιμένον». [ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ῥαδινός] … Dictionary of Greek
ραδινός — ή, ό / ῥαδινός, ή, όν, ΝΜΑ, και ραϊδινός, ή, ό, Ν, και ῥοδανός και ῥαδαλός και ραδανός, ή, όν και αιολ. τ. βραδινός, ίνα, ον, Α (για μέλη τού σώματος και για πρόσ.) 1. λεπτοκαμωμένος, βεργολυγερός (α. «ραϊδινή παρθένα τούς προσμένει», Γρυπ. β.… … Dictionary of Greek
